ΕΤΣΙ ΞΑΦΝΙΚΑ

   Ήρθες τόσο ξαφνικά ...

Όταν εγώ δεν σε περίμενα κι όμως σε λαχταρούσα συντροφιά με όλο μου το είναι ...
Δεν ξέρω τίποτα για ΄σένα κι ούτε ζητώ να μάθω ...
Το μόνο που θέλω απεγνωσμένα είναι να μ΄ αγκαλιάσεις μες στην σκέψη σου αφού μονάχα εκεί έχω το δικαίωμα να βρίσκομαι ...
Κράτησέ με , σε παρακαλώ , σφιχτά μέσα στις πιο κρυφές και σκοτεινές γωνιές του μυαλού σου κι άναψε μόνο ένα κερί να φέγγει μάρτυρας ΄πάνω απ΄ το γυμνό κι άδειο κορμί μου ετούτη εδώ την νύχτα ...

   Έπειτα , ασ΄το κορμί σου να πέσει αργά ΄πάνω στο κορμί μου και μπλέξε τα δάχτυλά σου στα δικά μου ... 

Σφίξε με δυνατά , πολύ δυνατά , δίχως να σκεφθείς το αν πονέσω ούτε μια στιγμή απ΄ τα δευτερόλεπτα που μας απομένουν ...

Είναι τόσο λίγα για να τα χαραμίζουμε γι΄ αυτό μπες μέσα μου αργά και τρυφερά και κάνε με να αισθανθώ ό,τι υπάρχω ...

   Ζέστανε το παγωμένο μου σώμα με την καυτή σου ανάσα και δώσ΄ μου λίγη ακόμη ζωή με ένα σου φιλί κι ας είναι το στερνό μου ...

Κάνε μου έρωτα όπως κανείς ποτέ άλλοτε και άσε με να αποκοιμηθώ στην αγκαλιά σου δίχως να βγάλεις άχνα ... Να με κρατάς σφιχτά , χωρίς στιγμή να με αφήσεις μόνη , παρά μονάχα για να σβήσεις την φλόγα του κεριού που τώρα την διαδέχεται το φως απ΄ το φεγγάρι , που ΄πάνω στο πρόσωπό σου τόσο απίστευτα όμορφα αχνοφέγγει ..

.

   Κοίτα , πως μπαίνει δειλά , κάτω απ΄την διάφανη κουρτίνα που χορεύει αισθησιακά με τον άνεμο , σαν να φοβάται μη τυχόν χαλάσει την μαγεία της στιγμής ή μη τυχόν πέσει με περίσσια δύναμη στα βλέφαρά μου επάνω και μου τα κάψει και δίχως να βγάλει ήχο φωνής να πει πως ήταν όνειρο η παρουσία σου στην άδεια ύπαρξή μου ...

Μα κι αν αυτό συμβεί και ΄συ μου φύγεις μακριά κι έτσι απρόσμενα , δεν με πειράζει , γιατί εγώ θα κοιμηθώ ύπνο αιώνιο και κάποιο βράδυ αγάπη μου σφιχτά θα σε κρατήσω πάλι ...

... ξαφνικά ...